Drie hoogleraren zeggen dat dyslexie vaker aan slecht onderwijs ligt, dan aan de leerlingen zelf.

Dyslexie ligt niet aan de kinderen, maar aan het slechte onderwijs. Dat zeggen drie hoogleraren vanochtend in het AD. Er wordt te weinig geoefend om het probleem te verhelpen en kinderen worden te snel gediagnosticeerd, volgens hen. Met de kinderen zelf zou niet veel aan de hand zijn.

Uuh ja, als je mensen met dyslexie boos wil krijgen, is dit best een goede manier. Dat merkte Domien vanochtend bij 3FM ook meteen: de boze appjes stroomden binnen. Dus zochten ze bij NOS op 3 boze dyslecten op. 

"De hoogleraar is ontzettend ongenuanceerd", vertelt Wouter Jolink (27) gefrustreerd. "Hij ontkent het bestaan van dyslexie en noemt dyslectische mensen eigenlijk gewoon lui. Ik herken me daar helemaal niet in, want ik heb altijd heel hard gewerkt."

Ik kan het dan gewoon niet uitstaan dat die hoogleraar zegt: dyslectici, doen jullie maar even extra je best.

Wouter Jolink

Wouter was zes jaar toen hij de diagnose dyslexie kreeg. Zijn ouders kozen heel bewust voor een middelbare school waar veel extra ondersteuning voor dyslexie was. "Ik heb op school veel trainingen gehad, samen met mijn tweelingzus die ook dyslectisch is. We kregen veel persoonlijke begeleiding en moesten bijvoorbeeld regelmatig meelezen met een bandje. Ik kan het dan gewoon niet uitstaan dat die hoogleraar zegt: dyslectici, doen jullie maar even extra je best."

Na de middelbare school moest Wouter het zelf doen. "Ik heb uiteindelijk een master Biologie afgemaakt en heb nu mijn eigen bedrijfje. Met dyslexie moet je misschien harder werken om mee te komen in de maatschappij, maar ook dan kun je er komen. Veel lezen bijvoorbeeld, dat helpt."

BRANDPUNT

Voor de vrienden van Brandpunt komt dit nieuw, daar maakten ze al eerder een verhaal kinderen die te snel het label dyslectisch opgeplakt krijgen.

Rambam

Rambam dook al een keer in de fraude rond dyslexieverklaringen. Daarmee kan je natuurlijk makkelijk wat extra tijd voor je toets scoren.