In Popcorntijd bespreekt André Nientied het leukste filmnieuws en de beste kijktips. Deze week Tonio, Prooi en Dorsvloer vol confetti.

Tonio
Na veel voorpubliciteit gaat deze week dan eindelijk de film Tonio landelijk in première. In dit rouwverwerkingsdrama van Paula van der Oest proberen Adri (Pierre Bokma, fenomenaal als altijd) en zijn vrouw Mirjam (Rifka Lodeizen) de dood van hun zoon Tonio (Chris Peters) te verwerken. Deze overlijdt kort nadat hij op een Pinksternacht door een auto van zijn fiets wordt gereden. En nee, dat is nu eens geen spoiler: dit drama zit al in de trailer, bovendien is Adri uiteraard schrijver A. F. Th. van der Heijden, die zijn enige zoon verloor en daar een hartverscheurend boek over schreef.

In de filmversie van de veelbekroonde bestseller zien we hoe schrijver Adri geobsedeerd raakt door zijn pogingen de gebeurtenissen in de fatale nacht te reconstrueren. Uiteindelijk begint hij met het schrijven van een monument voor zijn overleden zoon. Zijn vrouw Mirjam richt ondertussen de kamer van Tonio in als een soort museum en vraagt zich af of Tonio wel ooit een vriendinnetje heeft gehad.

Met uitzondering van de flashbacks van hun eerdere, gelukkiger leven mét de pasgeboren Tonio spat de rouw van vrijwel elke scène af, zonder dat de film ooit een sentimentele tranentrekker wordt. Bokma verwoordt het fraai in de voice over aan het begin: ‘Niks ‘rust zacht’. De pijn die jij een half etmaal hebt gevoeld hebben wij overgenomen.’

De poëtische slotscène (die ik hier uiteraard niet zal weggeven) vond ik persoonlijk een stijlbreuk met de rest van de sterke film, maar het is begrijpelijk dat Van der Oest haar publiek met een goed gevoel naar huis wil sturen, voor zover dat mogelijk is bij zo’n intens rouwverwerkingsdrama.

Prooi
Van een totaal andere orde is de eveneens Nederlandse film Prooi van Dick Maas, hoewel hij heel toevallig Tonio’s pad letterlijk kruist. Het Amsterdamse kruispunt waar Tonio werd geschept vormt namelijk ook een belangrijke locatie in Prooi, waarin een leeuw de hoofdstad onveilig maakt. Halverwege de film wordt het Vondelpark afgesloten omdat daar de leeuw zich bevindt en het toegangshek van het park is recht tegenover de plek waar Tonio werd geschept.

Tot zover de overeenkomsten, want waar Tonio een lesje in subtiel acteren is, is Prooi een potje schmieren en overacting, waarbij vooral Victor Löw als jager alle registers open mag trekken. Dick Maas (Flodder, Amsterdamned, Sint) is nooit vies geweest van effectbejag, en ook Prooi bevat weer genoeg geslaagde schrikeffecten maar helaas staan daar even zoveel slappe grappen tegenover.

Gelukkig is de vrouwelijke hoofdpersoon, de dierenarts Lizzy (Sophie van Winden) wél lekker nuchter en naturel. Samen met haar (ex-)vriend Dave (Julian Looman), die - heel handig voor het verhaal - reporter is bij AT5, probeert ze te voorkomen dat de leeuw nog meer slachtoffers maakt in Amsterdam. Maar omdat dit een film van Dick Maas is moeten ze daarvoor wel een spoor van afgerukte ledematen volgen.

In wezen is Prooi gewoon weer Amsterdamned of Sint, maar dan met een leeuw: paniek in Amsterdam vanwege een ongrijpbaar gevaar. Niemand is veilig: scooterkoeriers niet, zelf trampassagiers niet. Hilarisch hoogtepunt van Prooi is de scène waarin een Britse leeuwenjager in zijn rolstoel de leeuw achtervolgt door het eerder genoemde Vondelpark. Prima popcornvermaak dus.

Dorsvloer vol confetti
Nog een Nederlandse film, maar dan op NPO3 op vrijdagavond: het drama Dorsvloer vol confetti (2014) van Tallulah Hazekamp Schwab. In deze verfilming van de bestseller van Franca Treur groeit de 12-jarige Katelijne (Hendrikje Nieuwerf) in de jaren tachtig op in een strenggelovig boerengezin in Zeeland. Televisie, de kermis en zelfs sprookjesboeken zijn uit den boze, de bijbel is het enig toegstane vermaak in het kinderrijke gezin. Maar langzaam maar zeker schudt Katelijne het religieuze juk van zich af in een film die opvallend lichtvoetig is, gezien het thema. Want het onderwerp had makkelijk een duistere film à la Knielen op een bed violen kunnen opleveren, maar Dorsvloer vol confetti is - mede door het perspectief van een 12-jarige - opvallend zonnig.

Dorsvloer vol confetti, vrijdag 14 oktober om 22:25u op NPO 3 

---

Over André
Eerst even wat schaamteloos name-droppen: van Matt Dillon tot Matt Damon, van Michael Fassbender tot Michael Douglas en van Martin Freeman tot Morgan Freeman (en dat was alleen maar de M): André Nientied interviewde bijna iedereen. Hij schreef jarenlang recensies, artikelen en interviews voor onder meer Nieuwe Revu en Nu.nl en reisde tientallen malen af naar Los Angeles en de filmfestivals van Cannes en Venetië. Maar zijn favoriete film blijft The Big Lebowski.
@nientied