Jan is gek op toeval, en houdt van efficiëntie. Voordat hij in zijn Cadillac springt, is er een redactie vol Jannen die brainstormt, belt en vergadert.

Vandaag bel ik met Michael, een achtentwintigjarige jongen uit Zwijndrecht die in het weekend optreedt als Samantha. Ik heb hem gevonden op Facebook. Michael vertelt, met een verrassend lage stem, dat hij een entertainmentbureautje heeft. Hij verhuurde zichzelf als clown of als goochelaar, maar kreeg telkens aanvragen voor travestie en toen is toen overstag gegaan. We praten over zijn optredens en dan vraag ik of hij een relatie heeft. 

‘Jazeker, zegt hij, ‘Met Bram en die zit naast me.’ Micheal zet de telefoon op de speaker en dan heb ik opeens niet één maar twee mannen aan de lijn. 

‘Hallo!’ roept Bram. 

‘Hallo je spreekt met Jan, roep ik terug. ‘Bram wat doe jij in het dagelijks leven?’

‘Ik ben vrachtwagenchauffeur.

Meteen heb ik kippenvel. Een Drag Queen en een vrachtwagenchauffeur die een relatie hebben. Hoe mooi is dat? Ik voel tientallen vragen opkomen, maar vraag alleen hoe dat was voor Bram om er in een de stoere chauffeurswereld voor uit de komen dat hij op mannen valt. Bram vertelt dat dat lastig was, maar nog veel moeilijker heeft hij het thuis gehad. Hij is gereformeerd opgevoed en heeft nu voor het leven gekozen in plaats van voor zijn familie, zo voelt hij dat. 

Michael en Bram leerden elkaar kennen via een chatprogramma en zijn stapelverliefd. Op de avond dat Bram, Michael voor het eerst als Samantha op zag treden heeft hij hem officieel om verkering gevraagd. Weer heb ik kippenvel en jawel ook tranen in mijn ogen. Bij mij wil het niet zo vlotten in de liefde. Aan ieder mooi liefdesverhaal klamp ik me vast. 

Dan klinkt geblaf. ‘Dat is Gismo,’ zegt Bram, ‘Onze Engelse Stafford, een hondje dat afstamt van de bulldog. Als twee homo’s zijnde moeten we natuurlijk wel een stoere hond hebben.’ Michael en Bram lachen om het hardst en ik lach met ze mee.